Suya dokunmak, suyu hissetmek...
Suyla başlamak, arınarak, temizlenerek...
Yönünü doğrulturken suya değmek önce. Sonra bir ömür suda damla olmak.
Suya hasret bir damla...
“Ey iman edenler! Namaz kılmaya kalktığınız zaman yüzlerinizi, dirseklerinize kadar ellerinizi, başlarınızı mesh edip, topuklara kadar ayaklarınızı yıkayın...” (Maide, 6)
Abdest tevbedir
Ellerim değerken suya ve tertemiz çıkarken ellerim, ruhumdan akanlar nedir?
Neler nelerden aklanırım şimdi?
Efendimiz s.a.v. buyurdular:
“Mümin bir kul abdest aldığında, yüzünü yıkayınca gözüyle bakarak işlediği bütün günahlar su damlalarıyla yüzünden dökülür. Ellerini yıkayınca elleriyle işlediği hatalar ellerinden dökülür. Ayaklarını yıkayınca da ayaklarıyla giderek işlediği bütün günahları suyla dökülür. Öyle ki abdest tamamlanınca günahlarından arınmış olarak tertemiz çıkar.”
Ve yine buyurdular:
“Kim güzelce abdest alıp iki rekât namaz kılarsa ve her ikisinde de içinde dünya ile ilgili bir endişe taşımazsa, anasından doğduğu gün gibi günahlarından sıyrılır.”
. . .
Duyduğum kötü sözlerden, tuttuğum kötü işlerden,
Söylediğim kötü sözlerden,
Ve gittiğim kötü yerlerden bulaşan bana ne varsa..
Suyla akar gider.
Müjden budur ve müjden ümidimdir.
Abdest zikirdir
Efendimiz s.a.v. buyurdular:
“Abdest alırken Allah’ın adını anan kimsenin Allah bütün vücudunu temizler. Fakat Allah’ın adını zikretmeden abdest alan kimsenin sadece su dokunan azaları temizlenir.”
Ellerimin zikridir.
Ayaklarımın, dilimin.
Saçımdaki her bir telin.
Her an yenilenir su.
Tazelenir, dirilir.
Ve ben suya uzattığımda ellerimi, suyun zikrine katılırım her bir zerremle.
Her bir zerremle dirilirim yeniden.
Uyanırım son uyanıştan önce.
Abdest müjdedir
Yine buyurdular ki:
“Kim güzelce abdest aldıktan sonra gözünü göğe kaldırarak ‘Eşhedü enlâ ilâhe illallahu vahdehu la şerike leh. Ve eşhedu enne Muhammeden abduhu ve rasulüh.” derse önüne sekiz cennet kapısı açılır ve kendisine ‘dilediğinden gir’ denilir.”
Cennet müjdesidir.
Ve ümidimiz odur ki Kevser havuzundan gelir damlalar.
Abdest nurdur
Efendimiz s.a.v. buyurdular:
“Şüphesiz benim ümmetim, kıyamet gününde abdest izlerinden dolayı yüzleri nurlu, elleri ve ayakları parlak olarak çağırılacaklardır. Yüzünün nurunu artırmaya gücü yeten kimse bunu yapsın (abdest azalarını daha etraflıca yıkasın).
Ve dediler ki;
“Müminin nuru ve beyazlığı, abdest suyunun ulaştığı yere kadar varır.”
Hepimiz biliriz bir gün de şöyle demiştir:
“Abdest üzerine abdest almak nur üzerine nurdur.”
O izlerden tanınırız
Bir iz vardır bizi bize tanıtan
Bizi kendimize tanıtan
Su damlalarıdır o saçlarımızda, toprak taneleridir alınlarımızda.
Dizlerimiz bükülmeyi bilir, alınlarımız yere değmeyi.
Suya kanmıştır ellerimiz.
. . .
Allah Rasulü s.a.v. arkadaşlarıyla birlikte olduğu günlerden birinde bir özlemini dile getirdi:
– Kardeşlerimi görmeyi ne kadar da çok arzulardım.
Arkadaşları sordular:
– Bizler senin kardeşlerin değil miyiz ey Allah’ın Rasulü?
Allah Rasulü s.a.v. buyurdular:
– Sizler benim arkadaşlarımsınız. Kardeşlerim ise henüz dünyaya gelmedi. Onlar beni görmeden severler, bana beni görmeden inanırlar.
Arkadaşları tekrar sordular:
– Peki, henüz dünyaya gelmemiş o kişileri nasıl tanıyacaksınız?
Allah Rasulü s.a.v. şöyle dedi:
– Düşünün ki bir adamın ayakları ve yüzü beyaz olan bir atı var. O kimse bu atını hepsi simsiyah olan bir at sürüsü içinde tanıyıp bulamaz mı?
– Elbette bulur ey Allah’ın Rasulü, dediler. Allah Rasulü s.a.v. buyurdular:
– İşte o kimseler de mahşer yerine abdest azaları bembeyaz olduğu halde gelecekler. Ben onlar geldiğinde Kevser suyundan ikram etmek için önceden havuzumun başına gideceğim ve onları bekleyeceğim.
Su koymak o ellere abdest alırken
Nebi s.a.v. bir gün abdest bozmaya yöneldi. Abdullah b. Abbas r.a. hemen Nebi s.a.v.’in abdest alması için su götürerek bıraktı. Çünkü her arkadaşı gibi Abdullah b. Abbas r.a. da bilirdi ki Allah Rasulü s.a.v. her abdest bozduğunda yeniden abdest alır, asla abdestsiz durmazdı.
Suyu gören Nebi s.a.v. “Bunu buraya kim koydu?” diye sordu. Sonra da Abbas r.a. için şöyle dua etti:
“İlahi, onun dindeki anlayışını artır!”
. . .
Su koymak o ellere, o ellerde su nasıl durur görmek...
O eğitimden nasip almışlardan biri der ki; “Biz abdest almayı kitaplardan değil, büyüklerimizin ellerine su dökerek öğrendik.”
Allah Rasulü s.a.v.’in ellerine su dökemiyoruz, ama her abdest aldığımızda su bize o ellerden gelir.
Çünkü o ellere su dökenlerden öğreniriz abdest almayı.
. . .
Allah Rasulü s.a.v. zaman zaman Rubeyyi r.a.’ın evine gelirdi. Ve burada abdest alırdı. Bir gün abdest almış ve şöyle buyurmuştu:
“Kim benim gibi abdest alır, sonra huşu içinde iki rekât namaz kılarsa geçmiş günahları affolunur.”
Sahabiler O’nun nasıl abdest aldığını Rubeyyi r.a.’dan sorarlardı. Bir gün Âkil b. Ebu Talip r.a. bu hanım sahabiyi ziyarete geldi ve Peygamber s.a.v.’in nasıl abdest aldığını sordu. Rubeyyi r.a. şöyle anlattı:
“Sevgili Peygamberimiz bize sık gelirdi. Bir gün öğle vakti istirahat etti. Kalkınca su istedi. Su dolu bir ibrik getirdim. Önce ellerini güzelce yıkadı. Ağzına, burnuna su verdi. Yüzünü üç kere yıkadı. Sağ kolunu dirsekle beraber üç defa, aynı şekilde sol kolunu ovarak yıkadı. Sonra başını mesh etti. Kulaklarının içini, dışını ve boynunu mesh etti. Daha sonra sağ ayağını, ayak bilekleriyle beraber üç defa, aynı şekilde sol ayağını yıkadı. Abdest almayı tamamlayınca şöyle dedi: Benim bu abdestim gibi kim abdest alır sonra huşu ile iki rekât namaz kılarsa geçmiş günahları affolunur.”
Su değmeli, suyu hissetmeli
Bir ikindi vaktiydi. Rasulullah s.a.v. arkadaşlarıyla Mekke’den Medine’ye dönüyordu. Bazıları daha önce konaklama yerine varmış ve hemen hızlıca abdest almaya koyulmuşlardı. Öyle hızlı alıyorlardı ki bazılarının ökçeleri bile ıslanmıyordu. Kimileri de mesh eder gibi çok az suyla abdest almaya çalışıyorlardı.
Bu hal üzereyken Rasulullah s.a.v. geldi. Arkadaşlarının bu şekilde abdest almalarından hoşnut olmayarak en dik sesiyle şöyle buyurdu:
“Cehennemde yanacak ökçelere yazık! Abdesti eksiksiz aldınız!”
. . .
Rasul-i Ekrem s.a.v. bir gün amcası Hamza r.a.’ın evine ziyarete geldi. Amcasının eşi Havle r.a. yemek ikram etti. Yemeklerini yerken Rasulullah s.a.v. sordu:
– Size günahlarınızı silecek, hatalarınıza kefaret olacak bir şey haber vereyim mi?
– Evet, ver ey Allah’ın Rasulü, dediler. Rasulullah s.a.v. buyurdu:
“Ne kadar güç durumda olsanız da abdesti tam alınız. Mescide giden adımları artırınız. Ve bir namazı kıldıktan sonra diğer namazı bekleyiniz.”
. . .
Suyun hakkını verir miyiz?
Suya vardıysak suyun hakkını vermeli.
Temizlenmeli her bir damlasıyla.
Şimdi O’nunla abdest alsak
Besmelemizi çekerek Allah’ın ismiyle suya uzatacağız ellerimizi.
Ki Allah Rasulü “Besmeleyle başlamayanın abdesti tam değildir.” buyurmuşlardı.
Ve O’nunla birlikte şeytanların vesveselerinden Allah’a sığınacağız.
Sonra abdestsizliğimizi gidermeye ve namaz kılmaya niyet ederek ellerimizi yıkayacağız.
O’nunla birlikte ağzımıza su verirken, ‘Allahım Kur’an okumakta ve seni çok zikretmekte bana yardımcı ol’ diye dua edeceğiz.
Burnumuza su verirken, O’nunla birlikte cennet kokularını duymayı dileyeceğiz. Ve cehennem kokularından Allah’a sığınacağız.
Yüzümüzü yıkayacağız sonra. Rabbimizden dostlarının yüzünü ağarttığı o günde bizim de yüzümüzü nurlandırmasını isteyerek. Ve Rabbim, diyeceğiz, düşmanlarının yüzünü kararttığın günde benim yüzümü karartma. Bizi dostlarından say.
Sonra sağ kolumuzu yıkayacağız. ‘Rabbim kitabımı sağımdan ver.’
Sol kolumuzu yıkayacağız. ‘Rabbim kitabımı solumdan veya ardımdan verme.’
Su saçlarımızla buluştuğunda ‘Rabbim, rahmetinin gölgesinden başka gölge olmayan o günde bizleri arşının altında gölgelendir.’
Kulaklarımızı yıkarken cennete davet eden münadilerin sesini işitmeyi dileyeceğiz. Ve en güzel sözleri duyup, en güzel sözlere uymayı...
Boynumuzu mesh ederken cehennem zincirlerinden azat olmayı dileyeceğiz.
Ayaklarımızı yıkarken ayakların cehenneme kaydığı o günde Sırat’ta kalmayı isteyeceğiz.
Ve Allah Rasulü’nün ardında namaza duracağız...
Peygamberlerin abdesti
Nebi s.a.v. abdest alıyordu. Arkadaşları da O’nu seyrediyorlardı. Tüm azalarını birer kere yıkadı. Abdesti bitince arkadaşlarına şöyle dedi:
– İşte abdest budur. Allah namazı ancak bununla kabul eder.
Bir gün yine abdest alıyor arkadaşları da Onu seyrediyorlardı. Bu kez tüm azalarını ikişer kere yıkadı. Ve abdesti bitince buyurdu:
– Böyle ikişer kere azalarını yıkayanlar iki karşılık alırlar.
Başka bir gün de, vakitlerden hangi vakittir bilemeyiz lakin güzel bir vakittir. Üçer kere yıkar azalarını ve abdestinin sonunda şöyle der:
– İşte bu benim, benden evvelki peygamberlerin ve bilhassa Halil İbrahim peygamberin abdestidir.”
. . .
Özlesin diye bizleri, beklesin diye havuzunun başında.
Ve tanısın diye.
O’nunla uzatmalı ellerimizi suya. O’nunla almalı abdestlerimizi.
Madem ki suya ulaştık su da bize ulaşmıştır şimdi.
Tam bir kavuşma olmalı.
Hasretle kucaklaşmalı.
Elvida ünlü
_________________
Konu: Suya dokunmak su Hissetme 
Salı Mart 02, 2010 12:35 pm
